Sri Thrinethra Nathar Temple at Palliyin Mukkoodal.

Visited on: 15^th September, 2018.

Location

Thiru Palliyin Mukkudal is situated at a distance of about 5 kms from Thiruvarur. Before entering Thiruvarur, there is a place called Gayakarai (This place is now called as Kekkarai / Ramake Road) on the Thiruvarur – Peralam road. From Gekkarai take a diversion road and proceed further for about 4 kms to reach Thiru Palliyin Mukkoodal.
Nearest railway station is Kodikal Palayam (3 kms) and Virkudi (3 kms) which is on the Mayiladuthurai to Thiruvarur line.

Other Devara Paadal Petra Shiva Sthalams near this place are –

Thiruvarur, Thiruvarur Araneri, Aarur Paravaiyin Mandali, Thiru Vilamar, Thiru Virkudi, Thiru Nellikka, Thiru Thenkur, Thiru Kollikkadu, Thiru Nattiyathangudi, Thiru Karayil, Thiru Kantrapur, Thiru Valivalam, Thiru Kaichinam, Thirukkolili and Thiruvaimur. 

General Information

• This is one of the 276 Devara Paadal Petra Shiva Sthalams and 86^th Shiva Sthalam on the Southern bank of the river Cauveri in Chozha Nadu (Thenkarai).
• Lord Shiva in this temple is a Swayambumurthi (self-manifested).
• This east facing temple does not have a main tower (Gopuram), instead there is an arch at the entrance. It has one corridor (Prakaram).
• This temple has no flag post “Dwajasthambam”.
• The last consecration ceremony (Maha Kumbabishekam) took place on January 27, 2003 and prior to that on 02.06.1986.

History of the Temple

The historical names of this place are Ariyan Palli, Palliyin Mukkudal and Kuruvi Rameswaram.

This temple is under the administrative control of the Hindu Religious and Charitable Endowments Department of Government of Tamil Nadu (HR&CE). The HR&CE officials in Thiruvarur Sri Thiyagarajaswamy temple are looking after this temple.

Legend

The lord of this temple is praised as Sri Thrinethra Nathar (in Sanskrit) and Sri Mukkan Nathar (in Tamil). But over a period of time, Mukkan Nathar is changed to Mukkona Nathar.

As per legend, Jatayu, the unforgettable character in the Ramayana epic who laid down his life in the service of Lord Ram, visited this place and performed penance. He prayed to Lord Shiva requesting him that he be given the opportunity to take bath simultaneously in Kasi and Rameswaram in order to attain salvation. Pleased with his prayers, the lord gave darshan to him and advised him that he should protect Seeta when Ravana comes to abduct her. The lord also informed him that during that process his wings will be chopped off by Ravana and thereafter his life will come to an end at Lord Rama’s feet.

Jatayu then pleaded to the lord to fulfil his desire of taking dips in Kasi (Banaras), Allahabad and Rameswaram before his life ends. Lord Shiva arranged all the three Theerthams to come to this temple’s tank and advised Jatayu to take a dip in it. The lord further told him that taking a dip in this tank is equivalent to taking bath in the 16 “Sethu Samudra Snana ghats” (16 bathing places in the sea) in Rameswaram.

Hence this tank is known as “Mukkoodal Theertham” and “Shodasa Sethu” (Shodasa means 16 in Tamil).

It is also believed that this tank was dug by Lord Vinayaka for Sage Birungi Maharshi.

It is believed that Lord Ram worshiped Lord Shiva here and then performed the rituals for his father, King Dhasaratha like he had also done in Gaya (Bihar). Hence this place gets the name “Ganges Karai” which is now changed to Kekkarai (Karai means riverbank in Tamil).

As per Thiruvarur sthala puranam, there was a Chola King who always used to worship Lord Shiva before taking his meals. One day he reached this place late and found that the temple was closed. Since his assistants knew that the king would not eat before worshiping the lord, they decided to trick him. They decorated a bag containing horse-feed and made it look like a Shiva lingam. They placed it in front of the king. The king was happy to see the lingam and worshipped it before taking his dinner. He came to know about this deception on the next day and he tried to lift the bag. However, he was unable to do so because the bag had actually transformed into a lingam. The king then had this lingam placed inside the temple.

As per another Thiruvarur sthala puranam, there was a queen called Thapovadhani who prayed to the Goddess of this temple seeking child boon.  Goddess Parvathi herself is believed to have appeared in the form of a child floating on a lotus in this temple’s tank. The queen noticed the child and raised her as her own daughter. It is believed that Lord Shiva married her at a later date.

It is believed that Lord Ram, Jatayu, Sage Moorkka and Saint Thirunavukkarasar have worshiped the lord here.

Deities in the temple

Other than the shrines of Lord Shiva and Goddess Parvathy, shrines and idols of Nandhi, Balipeedam, Subramaniyar, Dwarapalakas, Nagar, Bairavar, Saneeswarar, Valli, Suryan and Chandran can be seen in the hall and the corridors.

The idols of Vinayakar and Murugan can also be seen with the Dwarapalakas at the entrance of the sanctum.

In the “koshtam” (place surrounding the sanctum sanctorum), idols of Vinayakar, Dakshinamurthy, Nalvar, Lingothbavar, Murugan with his consorts, Gajalakshmi, Brahma, Durgai and Chandikeswarar can be seen.

Salient Features

The main Shivalingam of this temple looks very elegant.

Similar to Allahabad’s Thiriveni Sangam, this temple’s tank (“Mukkoodal Theertham”) is believed to be the meeting point of the three holy rivers – Ganga, Yamuna and Saraswathi. As this place was associated with Jatayu and Lord Ram, it gets the name “Kuruvi Rameswaram” (“Kuruvi” means a bird in Tamil).

This temple was renovated recently by Naattukkottai Nagarathar (Chettiars).

It is believed that Lord Suryan (Sun) worships Lord Shiva of this temple by directing his rays on the lingam every year on the Masi month Shivratri day (Feb-March).

In this temple, Nandi is facing the sanctum, but his head is turned slightly to one side. It looks as if he is listening to your prayers.

The idols of Vinayakar, Murugan, Brahma and Mahalakshmi in the corridor are incredibly beautiful.

It is believed that there are 12 wells inside this temple’s tank and devotees who take a dip in it will get the benefit of taking bath in the Maha Maham tank in Kumbakonam. 

Greatness of this temple

Devotees believe that by taking a dip in this temple’s theertham and praying to the lord, obstacles in their marriage proposal will be removed and they will be blessed with a suitable match.

It is also believed that those seeking “Santhana Prapthi” (child boon) can take a dip in this temple’s theertham and pray to the lord

Important Festivals

Some of the important festivals celebrated in this temple are – 

Aadi Pooram in the Tamil month of Aadi (July-Aug),

Vinayakar Chaturthi in the Tamil month of Aavani (Aug-Sept),

Navarathri in the Tamil month of Purattasi (Sept-Oct),

Skanda Shashti and Annabishekam in the Tamil month of Aippasi (Oct–Nov),

Thiru Karthikai in the Tamil month of Karthikai (Nov-Dec),

Makara Sankranthi in the Tamil month of Thai (Jan-Feb) and

Shivrathri in the Tamil month of Masi (Feb-Mar).

Pradosham is also observed regularly. 

Temple Timings

From 10:00 AM to 12:00 Noon and from 06:00 PM to 08:00 PM. 

Temple Address

Sri Thrinethra Natha Swamy Temple,
Thirupalli Mukkoodal,
Kekkarai Post,
Thiruvarur Taluk & District,
Tamil Nadu – 610002.
Tele: +91 - 98658 44677, 04366 - 244 714.

This temple’s priest Sri Ganesa Gurukkal can be contacted at +91 - 84286 07448.

Pathigam (Hymn) with English transliteration and Tamil meaning.

Saint Thirunavukkarasar (Appar) visited this temple and sang this Pathigam.

Devotees visiting this temple should make it a practice to recite this Pathigam.

Pathigam No.6.069.

ஆராத இன்னமுதை அம்மான் தன்னை
அயனொடுமா லறியாத ஆதி யானைத்
தாராரும் மலர்க்கொன்றைச் சடையான் தன்னைச்
சங்கரனைத் தன்னொப்பா ரில்லா தானை
நீரானைக் காற்றானைத் தீயா னானை
நீள்விசும்பாய் ஆழ்கடல்க ளேழுஞ் சூழ்ந்த
பாரானைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Ārātha iṉṉamuthai am'māṉ thaṉṉai
ayaṉoṭumā laṟiyātha āthi yāṉaith
thārārum malarkkoṉtṟaich chaṭaiyāṉ thaṉṉaich
saṅkaraṉaith thaṉṉoppā rillā thāṉai
nīrāṉaik kātṟāṉaith thīyā ṉāṉai
nīḷvisumpāy āzhkaṭalka ḷēzhuñ chūzhntha
pārāṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

தெவிட்டாத இனிய அமுதமாய்த் தலைவனாய், பிரமனும் திருமாலும் அறியாத முதலவனாய், கொன்றை மாலை அணிந்த சடையனாய், நன்மை தருபவனாய், ஒப்பற்றவனாய், நீராய், தீயாய், காற்றாய், நீண்ட வானமாய், ஆழ்ந்த கடல்கள் ஏழும் சூழ்ந்த நிலனாய்ப் பரந்து இருக்கும் பள்ளியின் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.

விடையானை விண்ணவர்கள் எண்ணத் தானை
வேதியனை வெண்டிங்கள் சூடுஞ் சென்னிச்
சடையானைச் சாமம்போல் கண்டத் தானைத்
தத்துவனைத் தன்னொப்பா ரில்லா தானை
அடையாதார் மும்மதிலுந் தீயில் மூழ்க
அடுகணைகோத் தெய்தானை அயில்கொள் சூலப்
படையானைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Viṭaiyāṉai viṇṇavarkaḷ eṇṇath thāṉai
vēthiyaṉai veṇṭiṅkaḷ chūṭuñ cheṉṉich
chaṭaiyāṉaich chāmampōl kaṇṭath thāṉaith
thaththuvaṉaith thaṉṉoppā rillā thāṉai
aṭaiyāthār mum'mathilun thīyil mūzhka
aṭukaṇaikōth theythāṉai ayilkoḷ chūlap
paṭaiyāṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

காளை வாகனனாய், தேவர்களால் தியானிக்கப் படுபவனாய், வேதம் ஓதுபவனாய், வெண்பிறை சூடிய சடையனாய், நீலகண்டனாய், மெய்ப் பொருளாய், ஒப்பற்றவனாய், பகைவருடைய மும்மதிலும் தீயில் மூழ்க அழிக்கும் அம்பினைக் கோத்து எய்தவனாய், கூரிய சூலப் படையை உடையவனாய், உள்ள பள்ளியின் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.

பூதியனைப் பொன்வரையே போல்வான் தன்னைப்
புரிசடைமேல் புனல்கரந்த புனிதன் தன்னை
வேதியனை வெண்காடு மேயான் தன்னை
வெள்ளேற்றின் மேலானை விண்ணோர்க் கெல்லாம்
ஆதியனை ஆதிரைநன் னாளான் தன்னை
அம்மானை மைம்மேவு கண்ணி யாளோர்
பாதியனைப் பள்ளியின் முக்கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Pūthiyaṉaip poṉvaraiyē pōlvāṉ thaṉṉaip
purisaṭaimēl puṉalkarantha puṉithaṉ thaṉṉai
vēthiyaṉai veṇkāṭu mēyāṉ thaṉṉai
veḷḷētṟiṉ mēlāṉai viṇṇōrk kellām
āthiyaṉai āthirainaṉ ṉāḷāṉ thaṉṉai
am'māṉai maim'mēvu kaṇṇi yāḷōr
pāthiyaṉaip paḷḷiyiṉ mukkūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

நீறு அணிந்தவனாய், பொன்மலை போல்வானாய், முறுக்கேறிய சடையின் கங்கையை மறைத்த தூயோனாய், வேதியனாய், வெண்காட்டில் உறைவானாய், வெண்மையான காளை வாகனனாய், தேவர்களுக்கு எல்லாம் முற்பட்டவனாய், திருவாதிரை நட்சத்திரத்திற்கு உரிமை பூண்டவனாய், தலைவனாய், மை தீட்டிய கண்களை உடைய பார்வதிபாகனாய், உள்ள பள்ளியின் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.

போர்த்தானை ஆனையின் தோல் புரங்கள் மூன்றும்
பொடியாக எய்தானைப் புனிதன் தன்னை
வார்த்தாங்கு வனமுலையாள் பாகன் தன்னை
மறிகடலுள் நஞ்சுண்டு வானோ ரச்சந்
தீர்த்தானைத் தென்றிசைக்கே காமன் செல்லச்
சிறிதளவில் அவனுடலம் பொடியா வாங்கே
பார்த்தானைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Pōrththāṉai āṉaiyiṉ thōl puraṅkaḷ mūṉtṟum
poṭiyāka eythāṉaip puṉithaṉ thaṉṉai
vārththāṅku vaṉamulaiyāḷ pākaṉ thaṉṉai
maṟikaṭaluḷ nañchuṇṭu vāṉō rachchan
thīrththāṉaith theṉtṟisaikkē kāmaṉ chellach
chiṟithaḷavil avaṉuṭalam poṭiyā vāṅkē
pārththāṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

யானையின் தோலைப் போர்த்தவனாய், முப்புரங்களும் சாம்பலாகுமாறு அம்பு எய்தவனாய், தூயனாய், கச்சணிந்த முலையை உடைய பார்வதிபாகனாய், அலைகள் கரையை அடைந்து மீண்டுவரும் கடலுள் தோன்றிய விடத்தை உண்டு , தேவர்களின் அச்சத்தைப் போக்கியவனாய், மன்மதன் யமனுலகத்தை அடையுமாறு சிறிது நேரத்தில் அவன் உடலம் சாம்பலாகுமாறு தீத் தோன்ற விழித்தவனாய், உள்ள பள்ளியின் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.

அடைந்தார்தம் பாவங்கள் அல்லல் நோய்கள்
அருவினைகள் நல்குரவு செல்லா வண்ணங்
கடிந்தானைக் கார்முகில்போற் கண்டத் தானைக்
கடுஞ்சினத்தோன் தன்னுடலை நேமி யாலே
தடிந்தானைத் தன்னொப் பாரில்லா தானைத்
தத்துவனை உத்தமனை நினைவார் நெஞ்சில்
படிந்தானைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Aṭainthārtham pāvaṅkaḷ allal nōykaḷ
aruviṉaikaḷ nalkuravu sellā vaṇṇaṅ
kaṭinthāṉaik kārmukilpōṟ kaṇṭath thāṉaik
kaṭuñchiṉaththōṉ thaṉṉuṭalai nēmi yālē
thaṭinthāṉaith thaṉṉop pārillā thāṉaith
thaththuvaṉai uththamaṉai niṉaivār neñchil
paṭinthāṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

தன்னைச் சரணாக அடைந்த அடியவர்பால் பாவங்கள், துன்பங்கள், நோய்கள், பழைய தீவினைகள், வறுமை என்பன அணுகாதவாறு அவற்றைப் போக்கியவனாய், கார்முகில் போன்ற நீலகண்டனாய், மிக்க வெகுளியை உடைய சலந்தரனுடைய உடலைச் சக்கரத்தாலே அழித்தவனாய், ஒப்பற்றவனாய், மெய்ப்பொருளாய், உத்தமனாய், தன்னைத் தியானிக்கும் அடியவர் நெஞ்சில் ஊன்றி யிருப்பவனாய், உள்ள பள்ளியின் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.

கரந்தானைச் செஞ்சடைமேல் கங்கை வெள்ளங்
கனலாடு திருமேனிக் கமலத் தோன்தன்
சிரந்தாங்கு கையானைத் தேவ தேவைத்
திகழொளியைத் தன்னடியே சிந்தை செய்வார்
வருந்தாமைக் காப்பானை மண்ணாய் விண்ணாய்
மறிகடலாய் மால்விசும்பாய் மற்று மாகிப்
பரந்தானைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Karanthāṉaich cheñchaṭaimēl gaṅgai veḷḷaṅ
kaṉalāṭu thirumēṉik kamalath thōṉthaṉ
siranthāṅku kaiyāṉaith thēva thēvaith
thikazhoḷiyaith thaṉṉaṭiyē sinthai seyvār
varunthāmaik kāppāṉai maṇṇāy viṇṇāy
maṟikaṭalāy mālvisumpāy matṟu mākip
paranthāṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

சிவந்த சடையின் மீது கங்கை வெள்ளத்தை மறைத்தவனாய், தீப்போன்ற சிவந்த தன் திருமேனிக்கண் பிரமனுடைய மண்டையோட்டினைச் சுமக்கும் கையை உடையவனாய், தேவர்களுக்குத் தலைமைத் தேவனாய், விளங்குகின்ற ஞானப்பிரகாசனாய், தன் திருவடிகளைத் தியானிப்பவர் வருந்தாத வகையில் அவரைக் காப்பவனாய், ஐம்பூதங்களாகி எங்கும் பரவியுள்ளவனாய், உள்ள பள்ளியின் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத் தக்கது.

நதியாருஞ் சடையானை நல்லூ ரானை
நள்ளாற்றின் மேயானை நல்லத் தானை
மதுவாரும் பொழில்புடைசூழ் வாய்மூ ரானை
மறைக்காடு மேயானை ஆக்கூ ரானை
நிதியாளன் தோழனை நீடூ ரானை
நெய்த்தான மேயானை ஆரூ ரென்னும்
பதியானைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Nathiyāruñ chaṭaiyāṉai nallū rāṉai
naḷḷātṟiṉ mēyāṉai nallath thāṉai
mathuvārum pozhilpuṭaichūzh vāymū rāṉai
maṟaikkāṭu mēyāṉai ākkū rāṉai
nithiyāḷaṉ thōzhaṉai nīṭū rāṉai
neyththāṉa mēyāṉai ārū reṉṉum
pathiyāṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

கங்கை தங்கிய சடையினனாய், குபேரனுக்குத் தோழனாய், நல்லூர், நள்ளாறு, நல்லம், தேன் ஒழுகும் பொழில்களால் சூழப்பட்ட வாய்மூர், மறைக்காடு, ஆக்கூர், நீடூர், நெய்த்தானம், ஆரூர் என்னும் திருத்தலங்களில் உறைபவன் ஆகிய பள்ளியின் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.

நற்றவனை நான்மறைக ளாயி னானை
நல்லானை நணுகாதார் புரங்கள் மூன்றுஞ்
செற்றவனைச் செஞ்சடைமேல் திங்கள் சூடுந்
திருவாரூர்த் திருமூலட் டானம் மேய
கொற்றவனைக் கூரரவம் பூண்டான் தன்னைக்
குறைந்தடைந்து தன்திறமே கொண்டார்க் கென்றும்
பற்றவனைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Natṟavaṉai nāṉmaṟaika ḷāyi ṉāṉai
nallāṉai naṇukāthār puraṅkaḷ mūṉtṟuñ
chetṟavaṉaich cheñchaṭaimēl thiṅkaḷ chūṭun
thiruvārūrth thirumūlaṭ ṭāṉam mēya
kotṟavaṉaik kūraravam pūṇṭāṉ thaṉṉaik
kuṟainthaṭainthu thaṉthiṟamē koṇṭārk keṉtṟum
patṟavaṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

பெருந்தவத்தை உடையவனாய், நான்கு வேத வடிவினனாய், பெரியவனாய், பகைவர் மதில்கள் மூன்றையும் அழித்தவனாய், சிவந்த சடையின் மீது பிறையைச் சூடித் திருவாரூர்த் திருமூலட்டானத்தில் விரும்பி உறையும் வெற்றியனாய், கொடிய பாம்புகளைப் பூண்டவனாய் , தம் தேவையைக் கருதித் தன் தன்மையையே கடவுள் தன்மையாகத் துணிந்த அடியவர்களுக்கு என்றும் பற்றுக்கோடாக இருப்பவனாய், உள்ள பள்ளியின் முக்கூட லில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.

ஊனவனை உடலவனை உயிரா னானை
உலகேழு மானானை உம்பர் கோவை
வானவனை மதிசூடும் வளவி யானை
மலைமகள்முன் வராகத்தின் பின்பே சென்ற
கானவனைக் கயிலாய மலையு ளானைக்
கலந்துருகி நைவார்தம் நெஞ்சி னுள்ளே
பானவனைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Ūṉavaṉai uṭalavaṉai uyirā ṉāṉai
ulakēzhu māṉāṉai umpar kōvai
vāṉavaṉai mathichūṭum vaḷavi yāṉai
malaimakaḷmuṉ varākaththiṉ piṉpē ceṉtṟa
kāṉavaṉaik kayilāya malaiyu ḷāṉaik
kalanthuruki naivārtham neñchi ṉuḷḷē
pāṉavaṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

ஊனாய், உடலாய், உயிராய், ஏழுலகமுமாய், தேவர்கள் தலைவனாய், பரமபதமாகிய வீட்டுலகில் இருப்பவனாய், பிறை சூடியாய் , வளவி என்ற தலத்தில் உறைபவனாய், பார்வதி காணப் பன்றியின்பின் போன வேடனாய், கயிலாய மலையில் உள்ளவனாய், ஒன்றுபட்டு இளகி உருகும் அடியவருடைய நெஞ்சில், அப்பொழுது கறந்த பால் போல் இனியவனாய், பள்ளியின் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.

தடுத்தானைத் தான்முனிந்து தன்தோள் கொட்டித்
தடவரையை இருபதுதோள் தலையி னாலும்
எடுத்தானைத் தாள்விரலால் மாள வூன்றி
எழுநரம்பின் இசைபாடல் இனிது கேட்டுக்
கொடுத்தானைப் பேரோடுங் கூர்வாள் தன்னைக்
குரைகழலாற் கூற்றுவனை மாள அன்று
படுத்தானைப் பள்ளியின்முக் கூட லானைப்
பயிலாதே பாழேநான் உழன்ற வாறே.

“Thaṭuththāṉaith thāṉmuṉinthu thaṉthōḷ koṭṭith
thaṭavaraiyai irupathuthōḷ thalaiyi ṉālum
eṭuththāṉaith thāḷviralāl māḷa vūṉtṟi
ezhunarampiṉ isaipāṭal iṉithu kēṭṭuk
koṭuththāṉaip pērōṭuṅ kūrvāḷ thaṉṉaik
kuraikazhalāṟ kūtṟuvaṉai māḷa aṉtṟu
paṭuththāṉaip paḷḷiyiṉmuk kūṭa lāṉaip
payilāthē pāzhēnāṉ uzhaṉtṟa vāṟē”.

 தன்னைத் தடுத்த தேர்ப்பாகனை வெகுண்டு, தன் தோள்களைக் கொட்டிக் கயிலை மலையைப் பத்துத் தலைகளாலும் இருபது தோள்களாலும் பெயர்த்த தசக்கிரிவனைத் தன் கால் விரலால் நசுங்குமாறு அழுத்தி, அவன் நரம்பு ஒலியோடு இசைத்த பாடலை மகிழ்வோடு கேட்டு, இராவணன் என்ற பெயரையும், கூரிய வாளையும் கொடுத்தவனாய், கழல் ஒலிக்கும் திருவடியால் கூற்றுவன் மாளுமாறு ஒரு காலத்தில் உதைத்தவனாய், உள்ள பள்ளியில் முக்கூடலில் உறைகின்ற பெருமானைப் பலகாலும் சிந்திக்காமல், பயனில்லாமல் யான் தடுமாறித் திரிந்த செயல் இரங்கத்தக்கது.